Final Fantasy Adventure on Game Boy is een van die old-school RPG's die op de een of andere manier nog steeds fris aanvoelt. Je begint terwijl deze gevangene losbreekt-geen langdradige intro, gewoon meteen met je zwaard naar bewakers zwaaien. De eenvoudige maar bevredigende gevechten van het gevecht, en het magische systeem heeft deze rare mix van spreuken en wapenvaardigheden die je daadwerkelijk aan het denken zetten voordat je knoppen stampt.

Wat me echt verslaafd was, was de wereld. Het is klein volgens de normen van vandaag, maar vol met kleine geheimen - verborgen grotten, rare NPC's die je cryptische hints geven, en deze kerkers die je daadwerkelijk doen oploven in plaats van alleen te vechten. De chiptune soundtrack is ook verrassend humeurig, vooral als je een nieuw gebied tegenkomt en de muziek gewoon past .

Het is technisch gezien niet eens een mainline Final Fantasy -game (meer als een geheim van Mana -prototype), maar het heeft diezelfde sfeer van avontuur waar elk scherm voelt alsof het iets verbergt. Verwacht gewoon geen chique tussenfilmpjes - dit gaat allemaal over de maling en ontdekking.