Final Fantasy Legend II EasyType is een van die Game Boy RPG's die op de een of andere manier groter aanvoelt dan het recht heeft om te zijn. Je begint je feest te kiezen - mensen, mutanten of monsters - en ik zal eerlijk zijn, ik heb twee keer opnieuw gestart omdat ik niet kon beslissen. Mutanten krijgen willekeurige vaardigheden, monsters eten verslagen vijanden om te transformeren ... het is raar op de beste manier.

De tweaks "EasyType" maken het slijpen minder brutaal (originele versie kan straffen), maar het heeft nog steeds die old-school charme-vague NPC hints, doolhofachtige torens en uitrusting die daadwerkelijk belangrijk is in gevechten. De eenvoudige maar vol persoonlijkheid van de Pixel Art, vooral de vijandelijke ontwerpen. Die eerste keer dat je de gigantische toren naar een andere wereld beklimt? Geeft me nog steeds koude rillingen.

Het is niet perfect - sommige mechanica aanvoelen nu archaïsch - maar er is iets met de manier waarop het je in dit uitgestrekte, surrealistische avontuur gooit dat bij je blijft. Als je een zwak hebt voor RPG's uit de jaren 90, is deze de moeite waard om de game -jongen af te stoffen.