Pokémon Green in het Engels? Ja, het is eigenlijk de OG Japanse versie van Pokémon Blue - met rare sprites, dezelfde glitches, dezelfde charme. Je begint met het kiezen van bulbasaurus, squirtle of charmander (altijd een zware oproep) en dwaal dan door hoog gras in de hoop dat je geen andere pidgey tegenkomt. De graphics zijn ruw volgens de normen van vandaag, maar er is iets vreemds bevredigend aan dat korrelige game -jongensscherm en de Tinny Battle Music.

Het is eerlijk gezegd een nostalgiereis. De vertaling is een beetje janky op plaatsen, maar dat draagt alleen maar bij aan de sfeer. Je zult veel te veel tijd doorbrengen met het slijpen van niveaus buiten Viridian City en de Missingno. Glitch werkt nog steeds als je dat leuk vindt. Als je alleen de latere games hebt gespeeld, voelt deze barebones-geen items, geen vaardigheden, alleen pure, uit 1996 Monster-Collecting Chaos.

Toch is er een reden waarom mensen er steeds op terugkomen.