Dragon Ball Z: Hyper Dimension, Super Famicom'daki son DBZ maçıydı ve kesinlikle bir patlama ile çıktı. Sanat tarzı, her zamanki parlak, karikatürize görünümden biraz daha cesur - daha fazla gölgeler, daha ağır ana hatlar - dövüşlere şaşırtıcı derecede iyi uyuyor. Daha önceki oyunlardan gelen her zamanki yan kaydırıcı kavgacı şeyler yerine, bu, sokak savaşçısı gibi ama Kamehamehas ile düz bir 2D savaşçı.

İlk oynadığımda doğrudan Goku'ya atladım ve hemen Vegeta'nın kombinasyonları tarafından harap oldum. Kontroller tıklamak için bir saniye sürer, ancak bir kez, ışınlanma ve ışın çatışmalarını çekerek SNES'de herhangi bir hakkı olduğundan daha pürüzsüz hissettirir. Bazı karakterler tamamen farklı oynar - Ppycolo'nun esnek kolları garip bir şekilde eğlencelidir ve Frieza'nın ölüm ışınları sadece kaba.

Mükemmel değil (AI bazen hile yapar), ancak geç nesil bir SNES savaşçısı için, olması gerekenden çok daha iyi tutar. DBZ'nin gerçek dövüş oyunu mekaniğinde nasıl görüneceğini görmek istediyseniz, budur.