Final Fantasy: Mystic Quest Reborn is een van die SNES -RPG's die aanvoelt als comfortvoedsel - eenvoudig, eenvoudig, maar met net genoeg charme om je in te trekken. Begin je met dit kind genaamd Benjamin (ja, niet de meest epische heldennaam) die wordt gegooid in de wereld reddend de wereld, en eerlijk? Het spel verspilt geen tijd om anders te doen alsof. Geen ingewikkelde politiek hier - alleen zwaarden, spreuken en een verrassend pakkende soundtrack.

Het gevecht is gebaseerd, maar veel meer vergevingsgezind dan andere RPG's uit die tijd. Je kunt vijandelijke zwakke punten in het menu zien, wat geweldig is omdat ik altijd vergeet wat zwak is voor donder versus vuur. Dungeons zijn puzzel-zwaar, met schakelaars en block-pushing die je even aan het denken zetten, maar niets dat je urenlang vasthoudt. En ja, de graphics zijn een beetje Pools geworden - Kolors knallen meer, sprites zijn schoner - maar het voelt nog steeds alsof die rpg uit de jaren 90 die je zou huren in een videotheek.

Het is niet zo diep als, zeg, Chrono -trigger, maar soms wil je gewoon monsters snijden zonder erover na te denken. Als je deze op de dag hebt gemist, is het een solide weekend -playthrough.