Final Fantasy V (Cecil Easy) is een van die SNES RPG's die gewoon goed aanvoelt - vooral als je niet op zoek bent naar een brutale maling. Het werksysteem is waar het schijnt: je begint met basisklassen, maar het is niet lang voordat je riddervaardigheden combineert met zwarte magie of je dief in een ninja verandert die Katanas met dubbele wield. Knoeien met combinaties is de helft van het plezier.

Deze versie tweakt de moeilijkheid zodat willekeurige ontmoetingen je niet zo hard verwoesten, wat leuk is als je gewoon zonder gedoe van het verhaal wilt genieten. De boog van Cecil is klassiek FF - start een beetje broedig, maar het feestscherts (vooral met Kain en Rydia) voorkomt dat het te zwaar wordt. De Pixel Art houdt nog steeds stand - die scènes van het luchtschip? Heerlijk.

Eerlijk gezegd is het de perfecte keuze als je die old-school JRPG-sfeer wilt zonder de frustratie. Geef me gewoon niet de schuld als je een uur verliest om te beslissen of iemand een dragoon of een summoner moet maken.