Super Mario 64, Mario 3D'de ilk kez canlı hissetti - aslında, zamanlamayı çivilediyseniz atlayabileceğiniz, tırmanabileceğiniz ve hatta geri dönebileceğiniz bir alanda koşuyordu. Kale göbeği garip küçük sırlarla doludur (bir ürpertici piyano beni hala alıyor) ve her resim sizi her türlü yıldızları kovaladığınız, bir penguene binen, bir kayan adadan bükücü olan bu vahşi, açık seviyelere atar.

Kontroller tıklamak için bir saniye sürüyor-tank tarzı hareket şimdi janky hissediyor, ama o zamanlar saf bir sihirdi. Ve dürüst olmak gerekirse? Daha sonraki yıldızlardan bazıları acımasız. O aptal saat seviyesini çivilemeye çalışmak için çok uzun zaman harcayacaksınız.

Bugünün standartlarına göre dağınık, ancak her modern 3D platformunun ödevini nereden çaldığını görebilirsiniz.