Super Mario 64, Mario ilk kez 3D'de canlı hissetti-daha sert yan kaydırma, koşmak, atlamak ve dalmak için sadece geniş açık dünyalar yoktu. Peach'in Kalesi'nde başlıyorsunuz ve hemen hareket özgürlüğü vahşi - duvar tekme, üçlü atlamalar, sadece yamaç aşağı kaymak bile garip bir şekilde tatmin edici geliyor.

Seviyeler, her biri kendi hile ile bu küçük kendi kendine yeten oyun alanlarıdır. Bir dakika, huysuz bir penguenle bir dağa tırmanıyorsun, bir sonraki yıl güncüllerden kaçarken batık bir gemide yüzüyorsunuz. Ve evet, yıldız toplamak hedeftir, ancak eğlencenin yarısı sadece karışmaktır - sizi lav içine fırlatmadan önce o aptal sihirli halıya ne kadar sürebileceğinizi görmek gibi.

Modern oyunlara (o kamera… oof) alışıyorsanız kontrollerin tıklanması bir dakikanızı alır, ancak bir kez yaptıklarında hala en iyi platformculardan biridir. Müzik akılda kalıcı, dünyalar sırlarla doludur ve ilk kez yeni bir resmin kilidini açıp içine atlarsınız? Saf sihir.