Might en Magic II op SNES gooit je meteen terug in Cron, waar dat grote slechte je dacht dat je in de eerste game te maken had, plotseling terug en veel gevaarlijker. Blijkt dat ze deze keer niet alleen maar bluffen over het vernietigen van alles.

Je begint met een nieuw feest (of je kunt je bemanning importeren uit de eerste game als je een completionist bent) en worden onmiddellijk geraakt door die klassieke kerker-kruipende sfeer-gridbeweging, first-person perspectief en veel te veel donkere gangen die monsters verbergen. Het spell -systeem is nu dieper, en ik herinner me dat ik veel te veel tijd verspilde om erachter te komen welke buffs er daadwerkelijk toe deed in de strijd.

Het is een van die RPG's waar je notities over grafiek papier krabbelt, zoals een soort middeleeuwse accountant, maar de wereld voelt enorm voor een SNES -spel. Verwacht gewoon niet dat het verhaal je hand vasthoudt - de helft is dat het plezier struikelt in gebieden waar je duidelijk onder het let bent en rennen of herladen.