Final Fantasy IV op SNES is een van die RPG's die gewoon bij je blijft. Vanaf het begin word je in deze wereld gegooid waar het verhaal er echt toe doet - karakter heeft echte bogen, verraad pijn en die soundtrack? Geeft me nog steeds koude rillingen. Het Active Time Battle System houdt gevechten gespannen omdat vijanden niet wachten tot je een beweging kiest en uitzoeken wanneer je moet slaan of genezen wordt tweede natuur na een paar gevechten.

Ook, Cecil's hele Dark Knight-to-Paladin-reis? Voort de tijd voor 1991. De vertaling van de Engelse fan is hier solide, hoewel je nog steeds wat charmant rare frasering zult vangen. Als je alleen de nieuwere Final Fantasy -games hebt gespeeld, is dit een geweldige manier om te zien waar veel van het DNA van de serie begon.