Final Fantasy III op de NES is een van die klassieke JRPG's die het nooit binnen Japan heeft gehaald - wat jammer is, omdat de serie het werksysteem echt begon te spijkeren. Je kiest vier lege schuine personages en vormt ze in wat je maar wilt: ridders, magiërs, dieven of zelfs rare nichepicks zoals geomancers. In het begin bleef ik gewoon bij de basis, maar rommelen met job-swapping mid-battle is waar het plezier begint.

De charmant old-school van de Pixel Art, en de muziek heeft dat klassieke Uematsu-gevoel-eenvoudig maar pakkend. Het is slordig op die bevredigende NES -manier, waar elke nieuwe kerker als een echte prestatie aanvoelt. Verwacht gewoon niet dat het verhaal je hand vasthoudt; Het draait allemaal om het avontuur, geen diepe karakterbogen. Als je van retro RPG's houdt, is dit een must-play.