Oké, dus Sonic Mario 2 is een van die rare, onofficiële NES -mashups die op de een of andere manier bestaat - zoals iemand Sonic in een Mario -spel gooide en er gewoon mee ging. Je hebt de klassieke platform van Mario, maar met de snelheid van Sonic en wat janky fysica waardoor de sprongen aanvankelijk aanvoelen. De sprites zijn duidelijk samen gehackt, met Sonic's onhandig grote hoofd op Mario's kleine lichaam, maar er is een rare charme.

Eerste niveau laat je vallen in een Green Hill Zone knock -off met Mario's bakstenen blokken overal. Je stuitert van vijanden zoals in Mario, maar het momentum voelt glad aan, zoals Sonic's momentumfysica halfwerk. Het is niet geweldig, maar als je opgroeide met bootlegcartridges, krijg je misschien een kick uit de pure absurditeit. De muziek is een verminkte puinhoop van beide franchises, die hilarisch of hoofdpijn-inducerend zijn.

Eerlijk gezegd is het meer een nieuwigheid dan een legitieme game, maar als je van rare rom -hacks houdt, is dit een reis door geheugenstrook - verwacht niet dat het soepel speelt.