Final Fantasy IV (of FF4, als je lui bent) is degene die me echt verslaafd is op JRPG's in de SNES -dagen. Je begint als Cecil, een donkere ridder met serieuze schuldgevoel over de duistere bevelen van zijn koninkrijk, en het verhaal gaat eigenlijk naar plaatsen - goedkope, offers, zelfs een reis naar de verdomde maan. Het Active Time Battle System houdt gevechten gespannen, en de partij ruilt leden constant, dus je past altijd strategieën aan. Die soundtrack? Uematsu op zijn best, vooral het Red Wings -thema.

Het heeft die klassieke 16-bit charme met net genoeg complexiteit-niet zo straffen als de NES-games, maar ook niet handig. Pro -tip: raak aan niemand te gehecht. De game trekt het kleed van onder je uit. Houd nog steeds stand als je old-school willekeurige ontmoetingen aankan.