Final Fantasy IV (ya da tembelseniz FF4) beni SNES günlerinde JRPG'lere gerçekten bağlayan kişidir. Krallığının gölgeli emirleri üzerinde ciddi bir suçluluk duyan karanlık bir şövalye olan Cecil olarak başlıyorsunuz ve hikaye aslında yerlere gidiyor - betrayals, fedakarlıklar, hatta lanet aya bir gezi. Aktif zaman savaş sistemi kavgaları gergin tutar ve parti üyeleri sürekli değiştirir, böylece her zaman stratejileri ayarlarsınız. O film müziği? Uematsu en iyisi, özellikle Red Wings teması.

Yeterince karmaşıklığa sahip klasik 16 bit cazibesi var-NES oyunları kadar cezalandırıcı değil, elle tutunmaz. Profesyonel İpucu: Kimseye çok fazla bağlanmayın. Oyun halıyı altınızdan çekmeyi seviyor. Eski okul rastgele karşılaşmaları ele alabiliyorsanız hala devam ediyor.