Final Fantasy V op SNES is een van die RPG's die klassiek aanvoelt, maar nog steeds verrassend goed standhoudt. Je begint als Bartz, deze rondzwervende avonturier die in een grotere puinhoop struikelt dan hij onderhandelde - iets over oude kristallen breken en de wereld die in principe uit elkaar valt. Standaard JRPG -dingen, maar de echte magie hier is het werksysteem.

Je kunt klassen zoals Knight, Black Mage of zelfs rare, zoals Danser of Beastmaster mixen en matchen. In het begin bleef ik gewoon bij de basis, maar na een paar gevechten realiseerde ik me dat je echt creatief kunt worden-zoals het veranderen van een personage in een spell-slinging monnik of een ninja die geneest. Het is veel flexibeler dan het op het eerste gezicht lijkt.

Het verhaal heeft ook die old-school charme-cheesy dialoog, luchtschepen en een schurk die veel te veel is in zijn slechte lach. Als je later FF -games hebt gespeeld, zul je zien waar veel van hun ideeën zijn begonnen. Verwacht geen diepe karakterbogen - dit gaat meer over het avontuur dan het drama.

Het is het soort spel waarbij je een uur verliest dat de banen van je feest aanpassen zonder het zelfs te beseffen.