خوب ، بنابراین جیمز باند جونیور در SNES یکی از آن بازی های مجوز عجیب و غریب است که به نوعی کار می کند. شما به عنوان برادرزاده باند بازی می کنید (بله ، این یک چیز است) که از طریق سطح بسته بندی شده با نگهبانان ، لیزرها و قلم منفجر کننده گاه به گاه - به دلیل اینکه یک قلم منفجر شده وجود دارد. کنترل ها کمی سفت هستند ، اما هنگامی که به ریتم اسلاید و شلیک عادت کردید ، به طرز عجیبی رضایت بخش است.

سطح اول شما را به سمت یک عمارت پر از گون ها فرو می برد ، و شما این ترکیب عجیب و غریب از سکوی و مخفیک را به دست آورده اید - مانند اگر ماریو سعی کرد مار جامد باشد. وسایل کمک می کنند ، گرچه نیمی از وقت من به پایان رسیدم که همه را مشت کردم زیرا چاقوهای پرتاب به طرز عجیبی احساس تأخیر می کردند. و موسیقی؟ با کمال تعجب برای کراوات کارتونی بچه ها.

این Goldeneye نیست ، اما اگر شما با یک طرف از مناطق جاسوسی مسخره ، در حال انجام عمل جنجالی هستید ، این یک کپسول زمانی سرگرم کننده است. فقط انتظار نداشته باشید که Q توضیح دهد که چگونه هر یک از اینها معنی دارد.