اوه مرد ، جزیره یوشی یکی از آن سنگهای SNES است که تازه نگه داشته است. شما این بار به عنوان ماریو بازی نمی کنید - در عوض ، شما یک خدمه کاملاً یوشیس هستید که کودک ماریو را از طریق این سطح وحشی و مداد رنگی حمل می کنید. سبک هنری بسیار جذاب است ، مانند کتاب طراحی یک کودک زنده می شود.

آنچه واقعاً من را به خود جلب می کند این است که سطح خلاقیت چقدر است. یک دقیقه در حال تبدیل شدن به هلیکوپتر یوشی هستید ، بعد دیگر سوار یک گلوله برفی غول پیکر در کوه می شوید. و آن مکانیک کودک گریه ماریو؟ در ابتدا آزار دهنده است ، اما وقتی می خواهید پس از ضربه زدن ، او را برگردانید ، این تنش سرگرم کننده را اضافه می کند.

موسیقی این جذابیت های کلاسیک SNES را نیز به دست آورد - آهنگ های تند و تیز و بازیگوش که روزها در ذهن شما گیر می کنند. این چیزی بیش از یک دنباله ماریو است - این چیز عجیب و غریب و شگفت انگیز است. هنوز هم یکی از سیستم عامل های مورد علاقه من بعد از این همه سال است.