Zelda No Densetsu - Mujura No Kamen (Majora's Mask, als je niet in de Japanse titel houdt) is een van die N64 -games die bij je blijft. Meteen van de vleermuis is het donkerder dan Ocarina of Time - je hebt drie dagen voordat de maan in Termina slaat, en de hele wereld reset als je niet op tijd uitkomt. Het time-lus-ding klinkt stressvol, maar het is raar bevredigend als je eenmaal onder de loep hebt genomen en je bewegingen plant.

Wat me echt krijgt, zijn de maskers. Je verzamelt deze enge, magische dingen die je transformeren - in een Deku -scrub, een goron, een zora - en elk verandert volledig hoe je beweegt en vecht. Het zwemmen van de Zora is zo soepel dat het bijna voelt als vals spelen. En de zijmissies? Ze zijn niet alleen vulmiddel. Elk personage heeft zijn eigen kleine verhaal dat gedurende die drie dagen ontraft, en sommigen van hen raken harder dan de hoofdplot.

Het is niet het vriendelijkste Zelda -spel - sommige puzzels zijn ronduit gemeen - maar dat is een deel van de reden waarom mensen er nog tientallen jaren later over praten. Als je klaar bent voor iets vreemds, humeurig en boordevol geheimen, is deze de hoofdpijn waard.