ODT op de N64 is een van die rare, nogal janky proto -games die nooit een volledige release hebben gekregen - maar eerlijk gezegd, dat hoort bij de charme. Je speelt toen deze huurling in een donkere fantasiewereld vol met onhandige platforms, onhandig gevechten en een aantal echt coole sfeer viel. De bedieningselementen zijn even wennen (N64 Stick Strikes opnieuw), maar zodra je je aanpast, is er iets vreemds bevredigend aan het uitzoeken van de puzzelniveaus.

Het heeft die sfeer uit de late jaren '90 waar alles een beetje ruw is aan de randen, maar de Art Direction en Eerie Soundtrack trekken je in. Niet gaan liegen, de camera vecht je soms meer dan de vijanden, maar als je van obscure N64-curiositeiten houdt, is dit een fascinerende tijdcapsule. Verwacht gewoon geen Pools - verwacht een rare, humeurige reis.