Mortal Kombat -trilogie op N64 is eigenlijk de ultieme nostalgie -reis uit de jaren 90. Je hebt elke jager van de eerste drie games-Scorpion, Sub-Zero, zelfs Weirdos zoals Stryker-allemaal verpakt in één chaotisch rooster. De dodelijke slachtoffers zijn net zo belachelijk als altijd (wie houdt er niet van om iemand in een put van spikes te kijken?), En de bedieningselementen voelen gewoon onhandig genoeg aan om je eraan te herinneren dat het een N64 -spel is.

Eerste tien minuten? Je stampt knoppen die proberen combo's te onthouden, veroorzaakt per ongeluk een vriendschap in plaats van een dodelijk, en verliezen waarschijnlijk van de CPU op middelgrote moeilijkheid omdat de AI bedriegt. Maar dat hoort bij de charme. Het is niet de mooiste of soepelste MK, maar als je opgroeide met arcade -kasten of logeerpartijtjes vol schreeuwen over wie als Liu Kang moest spelen, raakt deze anders.

Verwacht gewoon niet online spelen-dit is strikt een soort couch-and-pizza-game.