Michael Andretti's IndyCar -uitdaging op SNES is een van die vroege racers uit de jaren 90 die nu ruw aan de randen aanvoelt, maar toen? Pure snelheid. De Japanse versie tweakt een paar dingen - lange hoeken, verschillende autoverhandeling - dus als je de Amerikaanse release hebt gespeeld, zul je het verschil meteen opmerken.

Eerste wat je doet? Kies je auto (veel geluk, niet alleen met de snelste) en ga op de baan. De bedieningselementen duren een seconde om te klikken - braking voelt zwaarder aan dan je zou verwachten, en de AI -chauffeurs houden ervan om je in muren te duwen. Maar als je eenmaal het ritme hebt om door beurten te glijden en op rechte stukken te stappen, is het vreemd bevredigend. De pixelateerde tribunes en low-res billboards die vliegen door het daadwerkelijk deze nostalgische charme te geven.

Verwacht gewoon geen gran turismo-level realisme. Dit is racen in arcade-stijl waar het plezier komt van het nauwelijks houden van je auto in één stuk met 200 km / u. De tracks van de Japan -versie hebben een paar stiekeme snelkoppelingen als je bereid bent een spin -out te riskeren.