Oké, dus Mega Man Battle Network is dit rare kleine GBA-juweeltje waar je eigenlijk een kind bent met een cyberpet dat virussen bestrijdt in internetback-steegjes. Het klinkt gek, maar geloof me - het werkt. Je zult de helft van je tijd doorbrengen met het rennen van de stad als LAN, het oplossen van NPC -problemen en de andere helft duiken in cyberspace als Megaman.exe, die vijanden schiet met een dek van aanvalschips die je verzamelt. Het gevecht is dit rare op rooster gebaseerde realtime ding waar je halverwege het gevecht ontwijkt en afvuurt zwaardschoten of kanonnen. Ik heb me een paar gevechten nodig om te stoppen met het gezicht van alles.

Wat cool is, is hoeveel persoonlijkheid het in een kleine cartridge knijpt. Het internet voelt als een neon doolhof vol met geheimen en het chipsysteem? Veel dieper dan ik had verwacht. Je begint codes te hamsteren naar combo-aanvallen, en plotseling ben je theorie-creëren als een netto-vechtende nerd. Ook slaat de muziek-die strijd jingles leven nog steeds in mijn hoofd huurvrij. Als je ooit Pokémon wilde, maar met meer hacking en minder dierenmishandeling, hier is je oplossing.