Als je je ooit een cyberpunk -hacker wilde voelen terwijl je ook tegen je kleine GBA -scherm schreeuwde, is Mega Man Battle Network 5: Team Colonel je jam. Het is de enigszins edgier -versie van Battle Network 5 - In plaats van Protoman, je rolt met kolonel en zijn bemanning, wat eerlijk gezegd een aantal van de latere gevechten veel meer bevredigende combo's maakt.

De game gooit je recht in op rasters gebaseerde gevechten waar je chips slingert als een soort digitale armendealer, aanvallen ontwijkt terwijl je aangepaste map langzaam een puinhoop wordt van "Waarom heb ik dit hier zelfs ingeleverd?" De helft van het plezier realiseert zich halverwege een baasgevecht dat je opstelling verschrikkelijk is en vervolgens klautert om het te repareren vóór de volgende ontmoeting. En ja, de internetgebieden zien er nog steeds uit als iemand die neon verf op een spreadsheet heeft gemorst, maar dat hoort bij de charme.

Je kunt het tegenwoordig op een emulator spelen, maar veel geluk wordt niet afgeleid door de drang om te malen voor betere chips in plaats van, weet je, het verhaal daadwerkelijk vooruitgang te boeken. Het is dat soort spel.