Oké, dus dit is een fan-gemaakte megaman-demo voor SNES-en eerlijk gezegd spijkert het dat klassieke gevoel vanaf het begin. Je hebt dezelfde strakke sprongen, de bevredigende blasterfoto's en die kleine robotvijanden die in versnellingen exploderen, net als de oude dagen. Maar hier is de wending: de niveaus zijn allemaal nieuw, met een aantal rare, glitchy ogende achtergronden waardoor het voelt alsof Mega Man in een digitale limbo wordt gegooid.

De muziek heeft dat knapperige SNES Synth -geluid, alsof iemand de originele deuntjes remixte met een beetje meer bas. En ja, het is kort (het is tenslotte een demo), maar er is een baas aan het einde die veel moeilijker is dan het lijkt - ik heb drie pogingen om het patroon te achterhalen. Als je ooit een middag hebt verspild aan de originele games, is deze de moeite waard om op te starten alleen voor de nostalgie -hit.

Verwacht gewoon geen volledig verhaal - het is meer een "hier is wat had kunnen zijn" een soort sfeer.