Man, Mega Lo Mania op SNES is een van die raar verslavende strategiespellen die je gewoon binnentrekken. Je begint met een klein stukje land en een handvol holten, en het duurde niet lang, je onderzoekt technologie, bouwlegers en veeg je rivaliserende stammen uit - allemaal in die klassieke chunky pixel kunststijl.

Het coolste deel? Je evolueert eigenlijk je beschaving door verschillende tijdperken, van stokken en stenen tot buskruit en verder. Ik herinner me dat ik jarenlang vast kwam te zitten om de beste manier te vinden om onderzoek in evenwicht te brengen met troepenproductie - te vroeg veel soldaten, en je raakt achterop in technologie. Te veel onderzoek, en je wordt gestoomd door een eikel met een groter leger.

Het heeft die perfecte mix van eenvoud en diepte waar je snel kunt springen, maar er is altijd een nieuwe truc om te leren. En ja, de AI kan soms brutaal zijn - het is niet verbaasd als je een paar wedstrijden verliest voordat je het onder de knie krijgt. Houdt nog steeds verrassend goed op voor een 16-bits strategiespel.