خوب ، بنابراین این یک نسخه ی نمایشی Mega Man برای SNES است-و صادقانه بگویم ، از همان ابتدا احساس کلاسیک می کند. شما همان پرش های تنگ ، عکس های رضایت بخش و آن دشمنان ربات کوچک را که مانند روزهای قدیم در چرخ دنده ها منفجر می شوند ، دارید. اما این پیچ و تاب است: سطح همه جدید است ، با برخی از پیش زمینه های عجیب و غریب و درخشان که باعث می شود احساس می شود Mega Man در بعضی از نقاط دیجیتالی قرار گرفته است.

موسیقی این صدای مصنوعی SNES Crunchy را به دست آورد ، مانند کسی که آهنگ های اصلی را با یک باس کمی بیشتر ریمیکس کرد. و بله ، کوتاه است (این یک نسخه ی نمایشی است) ، اما یک رئیس در پایان وجود دارد که به نظر می رسد سخت تر از آنچه به نظر می رسد - سه بار سعی کردم این الگوی را بفهمم. اگر تا به حال یک بعد از ظهر در بازی های اصلی هدر داده اید ، این ارزش دارد که فقط برای ضربه دلتنگی ظاهر شود.

فقط انتظار یک داستان کامل را نداشته باشید - این بیشتر از نوع "اینجا بود که می توانست" باشد.