Mega Man X op SNES is een van die zeldzame vervolg die het origineel op alle mogelijke manieren verbetert. Je begint met X - een slankere, meer wendbare versie van de klassieke Mega Man - en merk meteen op hoeveel soepeler alles voelt. Het dashboard alleen verandert alles en laat je door niveaus ritsen met dit bevredigende gevoel van snelheid.

De eerste keer dat je tegen een Maverick -baas vecht, realiseer je je hoeveel dieper het gevecht nu is. Je kunt muren beklimmen, schoten opladen en zelfs vijandelijke wapens absorberen - maar veel geluk met het uitzoeken welke baas je eerst moet aanpakken. Ik ging voor chill penguin omdat, nou ja, sneeuwniveaus meestal gemakkelijker zijn, toch? (Spoiler: niet altijd.)

En die soundtrack? Absoluut vuur. De openingsmuziek komt nog tientallen jaren later vast in mijn hoofd. Het is het soort spel waarbij je niveaus opnieuw speelt om de tracks opnieuw te horen tijdens het jagen op verborgen upgrades. Als je je ooit hebt afgevraagd waarom mensen deze nog steeds enthousiast zijn, speel het dan 10 minuten en je krijgt het.