Mega Man X2 is een van die SNES-games die gewoon goed aanvoelen -stevige bedieningselementen, gelikte beweging en die klassieke run-and-gun-actie heeft een inkeping opgezet. Je begint met X's Basic Charge Shot en Dash, maar al snel jaag je op Maverick -bazen op voor hun wapens, wat de helft van het plezier is. Ik ging altijd eerst voor draadspons omdat die grijphaakbeweging alles verandert.

De niveaus zitten boordevol kleine geheimen - verborgen pantserupgrades, extra gezondheidstanks - en de muziek? Absoluut vuur. Dat thema van het openingsstadium loopt nog steeds vast in mijn hoofd. De baasgevechten zijn moeilijk maar eerlijk, en uitzoeken welke wapenwrakken die nooit oud worden. Ook het nul nep-outmoment? Pure hype uit de jaren 90.

Het is piek Mega Man X - snel, vloeiend en gewoon genoeg straffen om overwinningen te laten voelen verdiend. Als je dit vroeger hebt gemist, houdt het stom goed vast.