Man ، Street Fighter II Turbo - Hypering Fighting On SNES هنوز یکی از بهترین راه های بازی این کلاسیک است. دومی که شما آن را بوت می کنید ، آن شخصیت نمادین را انتخاب می کند-Ryu ، Chun-Li ، Gile ، همه به نظر می رسد کمی واضح تر و سریعتر از SFII اصلی. و آنها سریعتر هستند - حالت Turbo سرعت کافی را به اندازه کافی بالا می برد تا هر دور بدون از دست دادن کنترل ، احساس ناامیدی کند.

من همیشه به دنبال کن می روم - پانچ اژدها شعله ور می شود - اما نیمی از سرگرمی می فهمد کدام جنگنده با شما کلیک می کند. اندامهای کششی Dhalsim؟ درایور شمع بی رحمانه Zangief؟ حرکت ها ساده است اما سنین را برای تسلط بر عهده می گیرید ، به خصوص وقتی که مخالف کسی هستید که می داند چه کاری انجام می دهد. و آن گوینده فریاد "عالی!" وقتی کف را با کسی پاک می کنید؟ هرگز پیر نمی شود.

این احساس بازی عالی است ، درست به سمت آتش سوزی های کمی پیکسل و روشی که پنجه وگا در صفحه نمایش می شود. اگر شما یک دوست و دو کنترلر دارید ، این یک زمان کامل برای سال 1993 است. فقط سعی کنید وقتی شخصی هادوکن را اسپم می کند ، پد خود را پرتاب نکنید.