Man ، Street Fighter 2: Champion Edition on SNES هنوز هم متفاوت است. این اولین باری که آن را بوت می کنید و گوینده فریاد "مبارزه!" را می شنوید - دلتنگی فوری. کنترل ها محکم است ، اسپریت ها به بهترین شکل کمرنگ هستند و بیرون کشیدن یک پانچ اژدها به همان اندازه که در بازی انجام می شود احساس می کند.

آنچه من دوست دارم این است که چگونه هر شخصیت در واقع متفاوت بازی می کند . ضربات رعد و برق Chun-Li ، اسپم بوم صوتی پنیر گیل ، اندامهای عجیب و غریب عجیب Dhalsim-احتمالاً هفته ها قبل از این که متوجه شوید حرکات آنها چقدر عمیق است ، یک جنگنده اصلی باشید. و موفق باشید وقتی که دوستان شما zangief را انتخاب می کنند و شما را به سه شنبه آینده می اندازد ، کنترل کننده خود را پرتاب نکنید.

این فقط دکمه زدن نیست. زمان بندی اهمیت دارد ، فاصله از اهمیت دارد ، و یکی از دوستان که اصرار دارد "آنها را نمی دانند" به طور ناگهانی وقتی در نقطه مسابقه هستید ، یک شوریوکن کامل را از بین می برد. این نسخه شیرین قبل از سریال بسیار پیچیده است - فقط هرج و مرج مبارزه با جلا ، خالص و جلا.

هنوز هم پادشاه چند نفره Couch پس از این همه سال ذوب می شود.