Man ، Super Street Fighter Challenge 2 در SNES من را به عقب برگرداند - آن کارتریج پرحاشیه ، اسپری های کمی پیکسل اما هنوز هم عالی ، و آن اثر صوتی غیرقابل تصور Hadouken . شما آن را بوت می کنید ، و بم ، مانند سال 1994 دوباره به Ryu و Ken روی صفحه عنوان خیره می شوید.

در ابتدا ، من فقط دکمه ها را با Chun-Li خرد کردم (زیرا ، صادقانه بگویم ، Rinning Bird Kick جالبترین حرکت است) ، اما بعد از آن شروع به فهمیدن زمان بندی برای توپ های آتشین و مشت های اژدها می کنید. کنترل ها احساس محکم می کنند ، حتی اگر پد SNES کاملاً یک چوب بازی نباشد. و م. بیسون؟ هنوز کابوس برای جنگیدن - اسپم شکن روانی او وحشیانه است.

این فقط دلتنگی نیست. چیزی در مورد نحوه زنجیره Combos در کنار هم وجود دارد ، یا اینکه چگونه می توانید پرش یک حریف را بخوانید و آن را با یک شوریوکن به موقع مجازات کنید. هوش مصنوعی در اطراف هم اشتباه نمی کند - قبل از کلیک چند دور از دست خواهید داد. اما وقتی این کار را انجام داد؟ رضایت خالص

اگر یک دوست برای بازی با او دارید ، حتی بهتر. وقتی کسی عالی را بیرون می کشد ، هیچ چیز زباله را نمی زند.