Man, Street Fighter 2: SNES'teki Şampiyon baskısı hala farklı. İlk kez önyükleme ve spiker "Dövüş!" Kontroller sıkı, spritelar en iyi şekilde tıknaz ve bir ejderha yumruğunu çekmek, arcade'de olduğu kadar iyi hissediyor.

Sevdiğim şey, her karakterin aslında nasıl farklı oynadığıdır . Chun-Li'nin şimşek vuruşları, Guile'nin sevimsiz ses bom spam, Dhalsim'in garip esnek uzuvları-muhtemelen bir savaşçının hareket setlerinin ne kadar derin gittiğini fark etmeden önce haftalarca ana bir savaşçıyı anlayacaksınız. Ve arkadaşınız Zangief'i seçtiğinde ve önümüzdeki Salı günü sizi suplekslemeye devam ettiğinde denetleyicinizi atmamanın iyi şansları.

Sadece düğme ezmesi de değil. Zamanlama önemlidir, boşluk önemlidir ve "kombinasyonları bilmedikleri" konusunda ısrar eden bir arkadaş, maç noktasında olduğunuzda aniden mükemmel bir Shoryuken'i patlatacaktır. Bu versiyon, seri çok karmaşık hale gelmeden önce tatlı nokta - sadece saf, cilalı dövüş kaos.

Yine de tüm bu yıllar sonra kanepe çok oyunculu erimelerin kralı.