Dawn of Sorrow درست بعد از آریا از غم و اندوه انتخاب می شود - شما هنوز هم به عنوان سوما کروز بازی می کنید ، اما اکنون شما کل صفحه لمسی DS را برای آشفتگی دارید. ویب های قلعه گوتیک در اینجا قوی هستند ، با آن مکانیک های کلاسیک شلاق و شلاق که باعث می شود کاستلوانیا بسیار اعتیاد آور باشد.

آنچه من دوست دارم این است که چگونه آنها سیستم روح را گسترش دادند-شما می توانید توانایی های دشمن را برای ایجاد حملات جدید وحشی ترکیب کنید ، و صفحه لمسی به شما امکان می دهد مهر و موم های جادویی را بکشید (هرچند موفق باشید وقتی یک رئیس در گردن شما نفس می کشد ، آنها را میخکوب کنید). هنر پیکسل هنوز هم ادامه دارد ، به خصوص هنگامی که شما در برخی از دعوا های بزرگ و چند صفحه ای سر می زنید.

این ترکیب کاملی از اکتشافات و لحظات "Oh-Crap-I'm-Not-to-out-here-yet" است. فقط انتظار نداشته باشید که کنترل های لمسی در ابتدا احساس طبیعی کنند - قبل از اینکه جلوی نقشه های مهر و موم را بگیرم ، چند مرگ را به من رساند.