Inazuma Eleven یکی از آن بازی های عجیب و غریب و جذاب DS است که به نوعی فوتبال را مانند یک نبرد انیمه احساس می کند. شما به عنوان این کودک ناخوشایند که سعی در بازسازی تیم فوتبال ناکام مدرسه خود دارید ، شروع می کنید ، و قبل از مدت طولانی است که دانش آموزان تصادفی را استخدام می کنید (برخی از آنها ابرقدرت های واقعی دارند) و حرکت های ویژه مسخره ای مانند عکس های اژدها را از بین می برند. مسابقات در زمان واقعی انجام می شود اما با این لایه تاکتیکی عجیب و غریب که دائماً حرکات خود را انتخاب می کنید و سعی می کنید تیم دیگر را پیشی بگیرید-این هرج و مرج است اما به طرز عجیبی رضایت بخش است وقتی که یک دسته کوچک موسیقی جاز دوم را بیرون می کشید.

نیمی از سرگرم کننده فقط سرگردان در محوطه مدرسه بین مسابقات است ، صحبت کردن با NPC هایی که اگر حرف درستی را بگویید ممکن است به تیم شما بپیوندند. من وقت زیادی را برای جذب این یک پسر که معلوم شد در فوتبال وحشتناک است ، هدر دادم ، اما سلام ، این بخشی از جذابیت است. این داستان به بهترین شکل ، پر از تیم های رقیب با حیله مانند "همه اعضا چشم بسته می پوشند" یا هر چیز دیگری. اگر تا به حال JRPG را می خواستید که در آن دعوا رئیس فقط بازی های فوتبال با قوانین فزاینده پوچ است ، این همان است.

همچنین ، موسیقی سیلی می زند. این غیر قابل مذاکره است.