NES'teki Sihirbazlık, ilk başta acımasız hissettiren eski okul zindan taramalarından biridir-altı maceracı bir partiyi yuvarlayarak başlarsınız ve hangi yarış/sınıf kombinasyonlarının hemen yıkılmayacağını bulurken iyi şanslar. İnsanlar güvenlidir, ancak elfler daha iyi büyücüler yapar ve cüceler bir vuruş yapabilirler. O zaman doğrudan, sizi karanlıktan pusuya düşürmeyi seven koridorları, gizli kapıları ve canavarları bükme labirent olan zindanın içine girer.

Ne kadar derin giderseniz, o kadar naster olur - tuzaklar, daha sert düşmanlar ve din adamınızın iyileştirici büyülerden yarı yolda tükendiğinde o korkunç an. Bir sonraki seviyeye kadar merdivenleri avlarken grafik kağıda haritalama (veya umutsuzca kaybolmak) çok zaman harcayacaksınız. Ve evet, Werdna ile son hesaplaşma şaka değil-daha iyi yüksek seviyeli dişli ve birkaç yedek tasarrufla yığılmış.

Bugünün standartlarına göre tıknaz, ancak nihayet bir patron gibi alt katlarda duracak kadar uzun süre hayatta kalma konusunda garip bir şekilde tatmin edici bir şey var.