Bak, Pac-Man -ama NES'de. Anlaşmayı zaten biliyorsunuz: chomp noktaları, hayaletlerden kaçının ve dua et, göz kırpma ile köşeye sıkışmamanız. NES sürümü arcade mükemmel değil, ancak erken konsol bağlantı noktalarının garip, biraz tıknaz cazibesi var. Hayaletler biraz farklı hareket ediyor, ses efektleri biraz kapalı ve evet, renkler o kadar net değil. Ama hala Pac-Man ve bu hala aptalca bağımlılık yapıyor.

Eğlenceli Gerçek: Sadece Arcade Orijinalini oynadıysanız, NES kontrolleri alışmaya alışmak için biraz zaman alıyor - Dodging ilk başta küçük bir floaty hissediyor. Ama birkaç turdan sonra, yine 1983 gibi labirentlerden geçeceksiniz. Zamanını kaybettiğinizde beni suçlama.