Wayne Gretzky's 3D -hockey op N64 is pure arcade -chaos - minder over realisme, meer over het dichtslaan van tegenstanders in de planken en het trekken van belachelijke bewegingen. De bedieningselementen zijn eenvoudig genoeg dat je binnen enkele seconden scoort, maar het echte plezier komt van de overdreven hits en die bevredigende crunch wanneer je iemand in de volgende week bekijkt.

Graphics waren voor die tijd solide, met dikke 3D -spelers die op de een of andere manier nog steeds soepel aanvoelen als je langs het ijs racet. En ja, de multiplayer is waar hij schijnt-niets verslaat het afval dat je vriend spreekt na het stelen van de puck en het scoren met een klap van halverwege de ijsbaan. Verwacht gewoon geen diepte op NHL-simulatieniveau; Dit is hockey is tot 11 gekomen.

Als je op zoek bent naar een no-nonsense, snel sportspel met een beetje van die old-school arcade-charme, houdt deze nog steeds verrassend goed.