Triple Play 2000 was een van die N64 -honkbalwedstrijden waardoor ik het gevoel gaf dat ik op de plaat zat - zelfs als de graphics er nu een beetje ruw uitzien. De pitching -mechanica waren verrassend solide en ik herinner me dat ik veel te veel tijd besteedde aan het proberen om perfecte curveballs te nagelen. Rooster was ook diep voor zijn tijd, met alle grote namen uit de late jaren 90.

Wat ik het leukste vond, was hoe het plezier in arcade-stijl in evenwicht bracht met net genoeg realisme. Je zou belachelijke duik vangsten kunnen halen, maar de batting vereiste nog steeds een daadwerkelijke timing. Het commentaar werd echter snel repetitief - na een paar games, hoor je dezelfde regels op Loop.

Als je van retro -sportspellen houdt, is dit een solide keuze voor sommige nostalgie van de bank multiplayer.