Oké, dus Toy Story 2: Buzz Lightyear te hulp op N64 is eigenlijk een liefdesbrief aan de film, maar met veel meer springen op kratten en het verzamelen van pizza -tokens dan je zou verwachten. Je speelt als buzz (uiteraard), rent rond op Andy's kamer, de luchthaven en zelfs Al's Toy Barn-al die plaatsen voelen enorm aan als je speelgoedgroot bent. De bedieningselementen zijn een beetje stijf volgens de normen van vandaag, maar als je er eenmaal aan went, is het stuiteren op bronnen en het ontwijken van speelgoeddinosaurussen raar bevredigend.

Er is dit ene niveau waar je voorbij verkeerskegels in de achtertuin sluipt, en de muziek begint precies goed - nostalgie. Een deel van de platforms kan Janky zijn (kijkend naar je, Al's Toy Barn -spanten), maar de charme maakt het volledig goed. Het verzamelen van die kleine astronaut -tokens ontgrendelt ook bonusniveaus, wat een leuke touch is als je van 100% voltooiing houdt.

Het is niet het diepste spel ooit, maar als je opgroeide met Toy Story, is het alsof je meteen terugstapt in 1999.