Verhaal van Thor (of voorbij oasis als je niet in Spanje bent) is een van die Genesis Action-RPG's die zijn tijd ver vooruit aanvoelt. Je speelt als deze jongen die struikelt op een magische armlet, en plotseling roep je elementaire geesten op om skeletten te breken, meren te bevriezen of wijnstokken te branden die je pad blokkeren. Het gevecht heeft dit bevredigende gewicht eraan - schommelingen schommelen aanvoelen dik en ontwijken op het laatste moment daadwerkelijk belangrijk.

Wat me echt bijhield, was hoe levend de wereld voelt. Er is geen saaie rastergebaseerde beweging-je loopt door dichte jungles, griezelige graven en bruisende steden waar NPC's eigenlijk kleine routines hebben. En die soundtrack? Pure 16-bit magie, alle tribale drums en humeurige synths die op de een of andere manier door potten graven voor het genezen van fruit episch maken.

Het heeft die klassieker "Start zwak, uiteindelijk overweldigde" progressie waarbij je eerste uur meestal wordt verwoest door vleermuizen, maar tegen het einde roep je bliksemstormen op gigantische schorpioenen. Verwacht gewoon niet dat je hand hebt-sommige puzzels doen je stoppen en daadwerkelijk nadenken over welke elementaire geest je moet gebruiken.