Man, Spider-Man en de X-Men: Arcade's Revenge is een van die beat-ups uit de vroege jaren 90 die er geweldig uitzagen in tijdschriften maar als een baksteen in het gezicht speelden. Je kunt schakelen tussen Spidey, Wolverine, Storm en Gambit - wat geweldig klinkt totdat je je realiseert dat elk niveau voelt alsof het is ontworpen door iemand die plezier heeft.

Eerste wat je opmerkt? De bedieningselementen zijn stijf, de sprongen zijn raar zwevend en arcade - de man die meestal gewoon de doodsvallen bouwt - verandert op de een of andere manier in dit niet te stoppen brein. Het ene moment word je robots, het is de volgende minuut die je wordt verwoest door goedkope hits in het rare platformsectie van Gambit. En laat me niet eens beginnen op het beruchte fietsjachtniveau.

Het heeft die klassieke Genesis -sfeer met felle kleuren en dikke sprites, maar man, het is ruw. Je zult het geweldig vinden voor de nostalgie of het haten voor hoe oneerlijk moeilijk het wordt. Hoe dan ook, het is een rare tijdcapsule van superheldenspellen voordat ze erachter kwamen hoe ze ze eigenlijk goed kunnen maken.