Thor'un (veya İspanya'da değilseniz Oasis'in ötesinde ) hikayesi, zamanının çok ötesinde hisseden Yaratılış Eylem RPG'lerinden biridir. Sihirli bir kolçakta tökezleyen bu çocuk olarak oynuyorsunuz ve aniden iskeletleri parçalamak, gölleri dondurmak veya yolunuzu engelleyen sarmaşıklardan yakmak için elemental ruhları çağırıyorsunuz. Savaş bu tatmin edici bir ağırlığa sahip - Sword salınımları tıknaz hissediyor ve son saniyede kaçmak aslında önemli.

Bana gerçekten yapışan şey, dünyanın ne kadar canlı hissettiğiydi. Sıkıcı bir ızgara bazlı hareket yok-NPC'lerin aslında çok az rutinleri olan yoğun ormanlar, ürpertici mezarlar ve hareketli kasabalardan geçiyorsunuz. Ve bu film müziği? Saf 16 bitlik sihir, tüm kabile davulları ve bir şekilde meyveleri iyileştirmek için saksılardan kazmayı yapan karamsar synth'ler destansı hissediyor.

İlk saatinizin çoğunlukla yarasalar tarafından harap olduğu klasik "zayıf bir şekilde başlayın, aşırı güçlendirilmiş" ilerleme var, ancak sonunda dev akreplere şimşek fırtınalarını çağırıyorsunuz. Sadece el tutmayı beklemeyin-bazı bulmacalar sizi durdurur ve aslında hangi temel ruhu kullanacağını düşünür.