Pokémon Stadium op de N64 was de eerste keer dat we onze favoriete monsters te zien kregen Duke It Out in Full 3D - en man, voelde het toen als magie. Je kiest je team van zes, springt in de arena, en plotseling zijn je kleine game boy sprites deze dikke, geanimeerde beesten die vuur en bliksem naar elkaar gooien. De veldslagen zijn pittig en het overdreven commentaar van de omroeper wordt op de een of andere manier nooit oud.

Er is een rare charme voor hoe beperkt je opties worden vergeleken met moderne Pokémon-games-geen open wereld, geen verhaal, alleen rechte gevechten. Maar die eenvoud werkt. Je kunt vooraf gebouwde teams huren als je je eigen niet van rood/blauw hebt overgedragen, hoewel de helft van het plezier is om te zien hoe je rare, te weinig squadon volhoudt tegen de perfect geoptimaliseerde keuzes van de AI. (Spoiler: slecht.)

Het is nog steeds een van de beste ervaringen met multiplayers voor pokémon die hun gevechten snel en een beetje chaotisch leuk vinden.