Pokémon Puzzle League is dat een N64 -juweeltje die je waarschijnlijk bent vergeten - totdat je het opstart en plotseling drie uur verliest aan het matchen van gekleurde blokken. Het is eigenlijk Tetris -aanval met een Pokémon -huid, maar laat je niet voor de gek houden. Zodra je die jazzy anime-stijl intro-muziek hoort en Pikachu naar je ziet grijnzen vanuit het menu, ben je verslaafd.

Gameplay is in het begin eenvoudig - sta op drie of meer blokken om ze te wissen - maar de AI helpt snel. Misty is een pushover, maar tegen de tijd dat je Gary's niveaus bereikt, zul je zweten. De echte magie is in de 3D-modus, waar het speelveld zich omloopt als een cilinder en je hersen kortsluitingen die proberen combo's te volgen. En ja, de chaos van multiplayer, vooral als iemand in een afvalblok lawine sluipt.

Het heeft die Pokémon-charme uit de late jaren 90, tot aan de pixelateerde Charizard-tussenfilmpjes. Geef me gewoon niet de schuld als het overwinningsthema in je hoofd vastloopt.