Als je je ooit een cybernetische badass met een zwaard wilde voelen, is Megaman Zero op de GBA jouw spel. Je speelt als nul-ja, die nul-dashing door strakke gangen, robots in tweeën snijden met je z-saber en af en toe worden verwoest door bazen totdat je hun patronen onthoudt. De bedieningselementen zijn pittig, de pixelkunst is prachtig en de moeilijkheid? Laten we zeggen dat je sommige secties meer opnieuw wilt proberen dan je zou willen.

Wat ik leuk vind, is hoe het je hand niet vasthoudt. Geen gezondheidsupgrades die rondslingeren? Moeilijk geluk - goed in ontwijken. De niveaus zijn kort maar brutaal en de soundtrack slaat hard met die klassieke Megaman -energie. Het is ook niet alleen nostalgie -aas; Het gevecht heeft gewicht en het landen van een perfect geladen slash voelt stom bevredigend aan.

Eerlijke waarschuwing: als je nieuw bent in de serie, verwacht dan te sterven. Veel. Maar wanneer je eindelijk dat ene irritante stadium vrijmaakt, is het de pijn waard.