Jurassic Park op SNES is een van die rare, janky edelstenen uit het 16-bits tijdperk-het speelt niet zoals je zou verwachten, maar op de een of andere manier hoort hij bij de charme. Je begint als Dr. Grant, gewapend met niets anders dan een stun pistool en veel misplaatst vertrouwen, sluipen voorbij roofvogels in first-person lab corridors die rechtstreeks uit een overlevingshorrorspel voelen. Dan plotseling, BAM-je bent zijkant door jungles, springt over compys als een soort van dino-aangetast Mario-niveau.

De afbeeldingen? Verrassend humeurig voor een SNES -titel, met die diepe greens en griezelige nachtscènes. En ja, de T-Rex laat je hart nog steeds overslaan als hij door de bomen crasht. De puzzels kunnen cryptisch zijn (waarom zijn er zoveel keycards?), En de bedieningselementen zijn even wennen, maar er is iets over de spanning van het horen van roofvogels die dichterbij komen terwijl je rommelt met een toetsenbord dat gewoon werkt. Het is rommelig, het is stressvol, en het spijkert absoluut de "oh nee, ik ben absoluut niet geacht hier te zijn" sfeer van de film.

Als je met deze bent opgegroeid, raakt de nostalgie hard. Als dit niet het geval is, is het een tijdcapsule van het spelontwerp van de jaren 90, voor beter of slechter.