Snes'teki Jurassic Park, 16 bit dönemdeki garip, janky mücevherlerden biri-beklediğiniz gibi oynamıyor, ama bir şekilde bu cazibenin bir parçası. Dr. Grant olarak başlıyorsunuz, bir sersemletici silah ve çok fazla yanlış yerleştirilmiş güvenden başka bir şeyle silahsız, birinci şahıs laboratuvar koridorlarında Raptors'ı doğrudan bir hayatta kalma korku oyunundan hissediyorum. Sonra aniden, bam-ormanlardan yan kayma yapıyorsunuz, bir çeşit dino ile tanışmış Mario seviyesi gibi bileşikleri atlıyorsunuz.

Grafikler? Bu derin yeşillikler ve ürkütücü gece sahneleri ile bir SNES başlığı için şaşırtıcı bir şekilde karamsar. Ve evet, T-Rex, ağaçların arasından çöktüğünde hala kalbinizi atlıyor. Bulmacalar şifreli olabilir (neden bu kadar çok anahtar kartı var?) Ve kontroller alışmak biraz alıyor, ancak sadece çalışan bir tuş takımıyla uğraşırken raptor çığlıklarının işitme gerginliği hakkında bir şey var. Dağınık, stresli ve kesinlikle "oh hayır, kesinlikle burada olmam gerekiyor" filminin havasını çiviliyor.

Bununla birlikte büyüdüyseniz, nostalji sert vurur. Değilse, bağlanın - bu daha iyi veya daha kötü için 90'ların oyun tasarımının bir zaman kapsülü.