Dual Heroes was een van die vroege N64-jagers die probeerden arcade-achtige havel te brengen naar 3D voordat iemand er echt achter kwam hoe het goed te doen. Je hebt dit rooster van Weirdos-Samurai, Cyborgs, een kerel die vecht met een gigantische jojo-die allemaal rond polygonale arena's stuiteren die soms veel te groot aanvoelen.

De bedieningselementen zijn stijf vergeleken met zoiets als Tekken, maar er is iets charmants over hoe Janky het allemaal voelt. Speciale bewegingen omvatten ongemakkelijke knopcombo's die nooit helemaal op natuurlijke wijze stromen, en de camera verliest af en toe de actie bij het oog wanneer je iemand in een hoek stopt. Toch schreeuwt de omroeper "Dual Heroes!" Aan het begin van elke wedstrijd wordt nooit oud.

Het is absoluut meer een nostalgie -reis dan een verborgen juweeltje, maar als je je herinnert dat je dit in '97 van Blockbuster hebt gehuurd, zal dat blokachtige esthetische en knapperige geluidsontwerp precies goed raken. Verwacht gewoon niet dat het het zal standhouden tegen latere N64 -jagers zoals het lot van Fighter.