GoldenEye op N64 is het spel waardoor first-person shooters zich thuis op consoles voelden. Je begint met sluipen door het damniveau en meteen is de spanning echt - onderzochte PP7 in de hand, bewakers patrouilleren en dat klassieke Bond -thema begint op precies de juiste momenten. De bedieningselementen duren even om te wennen (geen dubbele analoge sticks hier), maar zodra het klikt, voelt knallende headshots raar bevredigend.

De campagne spijkert de sfeer van de film, maar de echte magie? Vierspeler splitscreen. Er gaat niets boven drukte rond een CRT met vrienden, kiest Oddjob (omdat iedereen weet dat hij borderline -vals speelt) en probeert niet te schreeuwen wanneer iemand de nabijheidsmijnen in de faciliteit kampeert. Het is janky volgens de normen van vandaag, maar de pure chaos houdt nog steeds stand.

Ook is de Klobb objectief verschrikkelijk - maar je zult het toch gebruiken omdat het belachelijk klinkt.