جادوگر: شوالیه های الماس یکی از آن خزنده های سیاه چال NES در مدرسه قدیمی است که دست شما را نگه نمی دارد-در همه. شما با جمع کردن یک مهمانی چهار نفره (مبارزان ، مگس ها ، روحانیون ، سارقان - که شانس آن را متعادل می کنند) شروع می کنید ، سپس مستقیماً به پیچ و خم شیرجه می شوید که اساساً یک تله مرگ است. طبقه اول به نظر می رسد تا زمانی که نیمی از طلسم های خود را تحقق بخشید و آن لجن "بی ضرر" فقط خط مقدم شما را از بین برد.

این وحشیانه است ، اما به طرز عجیبی رضایت بخش است وقتی که در نهایت به اندازه کافی طلا را به هم می ریزید تا دنده خود را ارتقا دهید یا یک طلسم را بالا ببرید. هرچه عمیق تر بروید ، بازی بیشتر به سمت شما پرتاب می شود - درهای مخفی ، Teleporters که شما را به چاله های هیولا می ریزند ، و کارفرمایانی که احساس غیرممکن می کنند تا زمانی که شما کمی عقب نشینی کنید. Pixel Art ساده است ، اما چیزی در مورد نحوه سوسو زدن مشعل ها در سیاه چال وجود دارد که هنوز هم به آن یک پرشکوه خزنده می بخشد.

اگر پیچیدید ، فقط انتظار پایان خوش را ندارید. شمارش Llylgamyn به شما ، و این بازی دوست دارد قهرمانان بی دقتی را مجازات کند.